Recent is er een nieuwe WHO manual gepubliceerd over het uitvoeren van de semenanalyse. Gerelateerd hier aan is er ook een ISO-norm voor de semenanalyse gekomen. Dit allemaal met als doel dat de semenanalyse wereldwijd gestandaardiseerd wordt uitgevoerd. Maar wat vertellen deze normen ons precies en waar moeten we aan voldoen? En als die uitslag er dan uiteindelijk is, wat wordt er dan mee gedaan?
De meest voorkomende reden voor een aanvraag voor een semenanalyse is een kinderwens. Vervolgens is bij milde mannelijke en onbegrepen subfertiliteit IUI vaak de eerste stap in de behandeling. We krijgen dan als behandelaar in toenemende mate te maken met wet- en regelgeving. Waar moeten we aan voldoen? En hoe succesvol is deze behandeling eigenlijk?
De bepalingen die gedaan worden bij de semenanalyse lijken onveranderd te zijn de afgelopen decennia. We kijken voornamelijk naar concentratie en motiliteit. En bij IUI is de scheiding van zaadcellen met behulp van een dichtheidsgradiënt de meest gebruikte techniek. Hoe ziet de toekomst eruit? Gaan we de mannelijke fertiliteit op een andere wijze onderzoeken? Hoe bewerken we het semen over 10 jaar?
Al deze onderwerpen komen aan bod in de PAOKC “De taal van het zaad” op 9 mei a.s.
