Voortrekker in het volledig ontschotten van medische laboratoria, zowel binnen als buiten de muren van het laboratorium. Het bundelen van expertise en het delen van infrastructuur leidt tot doelmatigheid en de mogelijkheid om samen nieuwe technieken te introduceren die voor één discipline onbetaalbaar zijn.
De medisch microbiologen, de pathologen en de ziekenhuisapothekers beschikken net als klinisch chemici vaak over een eigen laboratorium binnen de ziekenhuismuren. Dat is historisch zo gegroeid; het zijn immers verschillende vakgebieden.
Voor de buitenwereld is het misschien niet altijd logisch dat er in een ziekenhuis meerdere laboratoria gevestigd zijn. In de praktijk eigenlijk ook steeds minder, want de verschillende laboratoria werken soms met dezelfde apparaten. In veel ziekenhuizen en instellingen wordt daarom steeds meer samengewerkt op dat gebied en wordt apparatuur samen gebruikt. De maatschappelijke opdracht van een zorginstelling is immers het doelmatig en efficiënt inzetten van de mensen en de middelen, dus daar is ‘winst’ te behalen. De verschillende disciplines zijn daar gezamenlijk verantwoordelijk voor. De NVKC stimuleert, in samenspraak met de andere wetenschappelijke verenigingen op diagnostisch gebied, de leden om de samenwerking op te zoeken om te kijken wat er op het gebied van diagnostiek efficiënter kan. Zo ontstaan er diagnostische platformen.
Voor de medisch specialisten en huisartsen is het natuurlijk prettiger als de verschillende laboratoriumprofessionals gezamenlijk zo’n platform vormen waar ze één diagnose van krijgen. Want meerdere resultaten van onderzoeken met elkaar combineren, dat kunnen de professionals op het laboratorium natuurlijk heel goed voor de arts doen. Dat scheelt de arts tijd, en de diagnoses zijn bovendien completer. Dat is uiteraard in het voordeel van de arts en de patiënt.
